315 Views |
Rejection of Thai Food Imports by the European Union and the United States
Asst. Prof. Dr. Trakun Promjak
Department of Food Safety, Faculty of Agriculture and Natural Resources, University of Phayao
The export of agricultural and agro-industrial products is a vital source of income for Thailand, accounting for 16-20% of total export value. Key export markets include ASEAN countries, Japan, the United States, and the European Union. However, some exported goods are rejected upon arrival in the destination countries. The primary reasons are the non-compliance of product quality with the regulations and safety standards of the importing countries. Analyzing the statistics and reasons for import rejections can help the private sector better prepare production processes and product quality control to meet the standards of the importing countries.
Case Study: The European Union
The Rapid Alert System for Food and Feed (RASFF) is a mechanism used by EU member states to exchange information on food safety risks, including import rejections at borders. Data from RASFF alerts on Thai exports between 2010 and 2019 show that fruits and vegetables were the most rejected food groups. The primary causes were pesticide residues, Salmonella, and genetically modified organisms. Eggplants, chili peppers, and yardlong beans were the most frequently identified with pesticide residues, particularly omethoate, carbofuran, and dimethoate.
The EU has established annual monitoring plans for pesticides, and exporters can check the list of monitored food items and pesticides on the official website. Other reasons for rejecting fruits and vegetables include tin in canned pineapple and sulfite in pickled garlic, dried fruits, and coconut milk. Sulfite-related issues arose from either exceeding allowable concentrations or failing to declare allergen information on labels.
Other heavily rejected food categories include poultry, seafood, and animal feed. Common reasons include contamination with Salmonella and other microorganisms. Heavy metals, particularly cadmium, mercury, and arsenic, were found in seafood and animal feed using marine ingredients. Histamine in seafood and improper temperature control during transportation were also significant factors. Most rejected goods were either returned or destroyed upon detection at import terminals. Countries like Finland, Denmark, Norway, and Germany showed stricter inspection measures, with higher rejection rates compared to the export value.
Figure 1: Thai Food Import Rejections by the EU (2010-2019)
Case Study: The United States
Food safety in the United States is overseen by two main agencies:
The United States Department of Agriculture (USDA), responsible for products such as beef, sheep, geese, goats, poultry, and processed egg products.
The United States Food and Drug Administration (U.S. FDA), which regulates all other food products, comprising over 80% of domestically produced and imported food.
Data from the U.S. FDA’s Import Refusals website between 2011 and 2020 show that Thai food imports were rejected at an average annual rate of 0.143% (ranging from 0.074% to 0.272%). The most rejected food categories included seafood, fruits, spices, seasonings, vegetables, and beverages.
The most common reason for rejection was biological contaminants, such as insect parts and animal hairs, found across almost all food groups, particularly in frozen and canned tuna products and tamarind-based products. Biological contaminants reflect the environmental hygiene of food production facilities. While it is nearly impossible to eliminate all naturally occurring contaminants, the U.S. FDA sets acceptable defect levels outlined in its Food Defect Levels Handbook.
The second most common reason was the absence of a HACCP system, particularly in seafood and fruit-based products. HACCP-related rejections peaked in 2015 but have since declined significantly. Salmonella contamination was frequently cited, especially in fish, shrimp, dried chilies, and chili powder.
Violations related to food coloring regulations were prevalent in various products, including fruits, baked goods, sweets, and beverages. These violations included the use of unauthorized food colors, exceeding permissible limits, or mislabeling color information. The U.S. allows only nine synthetic colors and mandates labeling for naturally derived food colors, such as lycopene extract from tomatoes.
Labeling issues included inaccurate nutritional information, incomplete ingredient lists, or missing English language translations. This was especially common in beverages with vegetable or fruit juice content.
For hermetically sealed containers, the U.S. FDA requires manufacturers to register as a Food Canning Establishment (FCE) and report processing conditions. Rejections due to these requirements were reported annually. Additionally, insufficient acidification was noted in products such as bottled bamboo shoots, ginger, cinnamon, and curry pastes. Manufacturers must also comply with good manufacturing practices for low-acid canned foods (21 CFR Part 113) and acidified foods (21 CFR Part 114).
Figure 2: Thai Food Import Rejections by U.S. FDA (2011-2020)
Recommendations
For Exporters: Study food laws and import rejection statistics to design production processes and quality control systems that comply with the importing country’s regulations.
For Government Agencies: Establish a one-stop consulting center for food export guidance, including food safety standards, labeling, registration, export documentation, non-tariff trade barriers, and comprehensive testing services to meet key requirements of importing countries.
For Government Oversight: Monitor import rejection data to prevent non-compliant products from re-entering Thailand, which could compromise consumer safety. Inspections should also cover production facilities and other products from companies with a history of import rejections to ensure compliance with Thailand’s food safety standards.
-------------------------------
การปฏิเสธการนำเข้าอาหารไทยจากสหภาพยุโรปและสหรัฐอเมริกา
ผศ.ดร.ตระกูล พรหมจักร
สาขาวิชาความปลอดภัยทางอาหาร
คณะเกษตรศาสตร์และทรัพยากรธรรมชาติ มหาวิทยาลัยพะเยา
การส่งออกสินค้าเกษตรและอุตสาหกรรมเกษตรเป็นแหล่งรายได้ที่สำคัญของประเทศไทย คิดเป็นร้อยละ 16-20 ของมูลค่าการส่งออกทั้งหมด ตลาดส่งออกที่สำคัญได้แก่ กลุ่มประเทศเอเซียน ญี่ปุ่น สหรัฐอเมริกา และกลุ่มสหภาพยุโรป อย่างไรก็ตาม สินค้าส่งออกบางส่วนถูกปฎิเสธการนำเข้าเมื่อถึงประเทศปลายทาง สาเหตุหลักมาจากคุณภาพของสินค้าไม่สอดคล้องกับกฎระเบียบและมาตรฐานด้านความปลอดภัยของประเทศปลายทาง การวิเคราะห์สถิติและสาเหตุการปฏิเสธการนำเข้า จะช่วยให้ภาคเอกชนเตรียมความพร้อมทั้งกระบวนการผลิตอาหารการควบคุมคุณภาพของผลิตภัณฑ์สำเร็จให้สอดคล้องกับมาตรฐานของประเทศผู้นำเข้าได้อย่างเหมาะสม
กรณีศึกษาสหภาพยุโรป
ระบบเตือนภัยฉุกเฉินสำหรับอาหารคนและสัตว์ (Rapid Alert System for Food and Feed: RASFF)1[1] เป็นระบบที่ประเทศสมาชิกในสหภาพยุโรปใช้ในการแลกเปลี่ยนข้อมูลที่เกี่ยวข้องกับความเสี่ยงในอาหาร ซึ่งรวมถึงข้อมูลการปฏิเสธการนำเข้าสินค้าอาหาร ณ พรมแดน จากข้อมูลการแจ้งเตือนสินค้าส่งออกไทยผ่านระบบ RASFF ในช่วงปี พ.ศ. 2553-2562 ผลไม้และผักเป็นอาหารกลุ่มหลักที่มีการปฏิเสธการนำเข้ามากที่สุด โดยมีสาเหตุหลักมาจากสารกำจัดศัตรูพืช แซลโมเนลลา และอาหารดัดแปรพันธุกรรม อาหารที่ตรวจพบสารกำจัดศัตรูพืชมากที่สุดคือ มะเขือยาว พริกขี้หนู และถั่วฝักยาว โดยสารกำจัดศัตรูพืชที่พบมากที่สุดคือ โอมีโทเอต (omethoate) คาร์โบฟูแรน (carbofuran) และไดมีโทเอต (dimethoate) ทั้งนี้ สหภาพยุโรปได้กำหนดแผนเฝ้าระวังสารกำจัดศัตรูพืชในแต่ละปีไว้ ซึ่งผู้ประกอบการสามารถตรวจสอบรายการอาหารและสารกำจัดศัตรูพืชที่มีการเฝ้าระวังได้จากเวบไซต์[2] สาเหตุการปฏิเสธการนำเข้าผักและผลไม้อื่น ๆ เช่น ดีบุกในสับปะรดกระป๋อง ซัลไฟต์ในกระเทียมดอง ผลไม้อบแห้ง กะทิ เป็นต้น กรณีซัลไฟต์มี 2 สาเหตุ ได้แก่ ความเข้มข้นของซัลไฟต์เกินมาตรฐานที่กำหนด และซัลไฟต์ไม่เกินมาตรฐาน แต่ไม่ได้ระบุข้อมูลสารก่อภูมิแพ้บนฉลาก
ภาพที่ 1 การปฏิเสธการนำเข้าอาหารไทยจาก EU ปี 2553-2562
กรณีศึกษาสหรัฐอเมริกา
ความปลอดภัยทางอาหารของสหรัฐอเมริกาอยู่ภายใต้การดูแลของ 2 หน่วยงาน ได้แก่ กระทรวงเกษตรแห่งสหรัฐอเมริกา (The United States Department of Agriculture: USDA) กํากับดูแลผลิตภัณฑ์จากวัว แกะ ห่าน แพะ และสัตว์ปีก รวมถึงผลิตภัณฑ์ไข่แปรรูป ส่วนองค์การอาหารและยาแห่งสหรัฐอเมริกา (The United States Food and Drug Administration: U.S. FDA) กำกับดูแลอาหารที่อยู่นอกเหนือจากการควบคุมของ USDA ซึ่งมีปริมาณมากกว่าร้อยละ 80 ของอาหารที่ผลิตและนำเข้าสหรัฐอเมริกา ข้อมูลการปฏิเสธการนำเข้าอาหารของ U.S. FDA จากเวบไซต์ Import refusals[4] ระหว่างปี พ.ศ. 2554-2563 พบว่ามีการปฏิเสธการนำเข้าสินค้าอาหารไทยเฉลี่ยร้อยละ 0.143 ต่อปี (ช่วงร้อยละ 0.074 – 0.272 ต่อปี) กลุ่มอาหารที่มีการปฏิเสธการนำเข้ามาก ได้แก่ อาหารทะเล ผลไม้ เครื่องเทศ เครื่องปรุงรส ผัก และเครื่องดื่ม5
ภาพที่ 2 การปฏิเสธการนำเข้าอาหารไทยโดย US FDA ปี 2554-2563
ข้อเสนอแนะ
1. ผู้ประกอบการอาหารส่งออกควรศึกษากฎหมายอาหารและสถิติการปฏิเสธการนำเข้า เพื่อออกแบบกระบวนการผลิตและการควบคุมคุณภาพให้เหมาะสม เนื่องจากประเทศผู้นำเข้าแต่ละประเทศมีความเข้มงวดในการตรวจสอบแตกต่างกันออกไป
2. หน่วยงานภาครัฐควรจัดตั้งศูนย์ให้คำปรึกษาการส่งออกอาหารแบบครบวงจร ทั้งในด้านมาตรฐานความปลอดภัยทางอาหาร ฉลากอาหาร การขึ้นทะเบียนและการจัดเตรียมเอกสารเพื่อการส่งออก การกีดกันทางการค้าที่ไม่ใช่ภาษีอื่นๆ รวมถึงการให้บริการตรวจวิเคราะห์ที่ครอบคลุมข้อกำหนดสำคัญของประเทศผู้นำเข้า เพื่อลดความสูญเสียทางเศรษฐกิจของประเทศ
3. หน่วยงานภาครัฐควรติดตามข้อมูลการปฏิเสธการนำเข้า เพื่อป้องกันการนําสินค้าที่ไม่ได้มาตรฐานกลับมายังประเทศไทย ซึ่งอาจส่งผลต่อความปลอดภัยของผู้บริโภค รวมถึงตรวจสอบสถานที่ผลิตและผลิตภัณฑ์อื่นของบริษัทที่มีประวัติการปฏิเสธการนำเข้าว่าสอดคล้องกับมาตรฐานความปลอดภัยทางอาหารของประเทศไทยหรือไม่
เอกสารอ้างอิง
1 RASFF Window (https://webgate.ec.europa.eu/rasff-window/screen/search)
2 EU multi-annual control programmes (https://ec.europa.eu/food/plant/pesticides/max_residue_levels/enforcement/eu_multi-annual_control_programme_en)
3 ตระกูล พรหมจักร และสุวลี ฟองอินทร์. 2564. การแจ้งเตือนด้านความปลอดภัยของอาหารไทยที่ส่งออกไปยังสหภาพยุโรป ปี 2553 – 2562. วารสารอาหารและยา, 28(3), 45-57. https://he01.tci-thaijo.org/index.php/fdajournal/article/view/275533/184720
4 Import Refusals (https://datadashboard.fda.gov/ora/cd/imprefusals.htm)
5 ตระกูล พรหมจักร, ศศิณัฐฏ์ กอมาตย์กุล, มณีวรรณ มณีกรรณ์, ชนิตา โปราหา, วราภรณ์ กุศลารักษ์ และ สุวลี ฟองอินทร์. (2565). การปฏิเสธการนําเข้าอาหารไทยที่ส่งออกไปยังสหรัฐอเมริกาปี พ.ศ. 2554-2563. วารสารอาหารและยา, 29(3), 47-61. https://he01.tci-thaijo.org/index.php/fdajournal/article/view/259617/175019
6 Food Defect Levels Handbook (https://www.fda.gov/food/current-good-manufacturing-practices-cgmps-food-and-dietary-supplements/food-defect-levels-handbook#commodities)
7 Regulatory Status of Color Additives
(https://www.hfpappexternal.fda.gov/scripts/fdcc/index.cfm?set=ColorAdditives)
